Perdenin Arkasında

Bir teyzenin AKP mitinginde "g.tünün kılıyık" söylemi üzerine kimimiz güldü, kimimiz üzüldü, kimimiz de malzeme yaptı. Ben şimdi bir daha düşündüğümde, bu lafın ağırlığını hissettim. Harbiden ağır, öyle böyle değil..

Bu lafı haftalar sonra hatırlamamda benden 10-15 yaş büyük bir abimiz de aracı oldu.

Arabamı bugün Fethiye'de bir benzin istasyonunun kenarındaki otoyıkamaya götürdüm. Abimiz orada sırayla gelen arabaları yıkıyor, temizliyordu. Sıra bana geldi. O sıcakta, oruçlu haliyle güneşin altında arabayı yıkadı.

"Borcum nedir?" dediğimde, "Gönlünden ne koparsa..." dedi.

Ramazan da vesile oldu, 20 TL uzattım. Bir paraya baktı, bir bana. Elini uzatmadı. Bir daha paraya baktı, bir daha bana. "Bozuğun yok mu?" dedi. "Bozuğa gerek yok." dedim. Anladı.

"Helal ediyon mu bunu?" diye sordu uzanmış elimdeki paraya hala uzanmayarak. "Evet" dedim. Parayı iyice uzattım ona. Çekinerek aldı.

"Helal ediyon mu?" diye tekrar sordu. "Evet ediyorum, bak Ramazan'dayiz, sen de bu kadar yoruldun, helal ediyorum tabi" dedim. Sonra elindeki bu garip paraya baktı. Ben de arabaya bindim o arada. 

Arabayı çalıştırdım, geri vitese taktım. Arabanın yolcu tarafındaki kapısını açtı amca. "Bak abi helal ediyon demi?" diye tekrar sordu. Ben de "Tabi ki ediyorum." dedim. O sırada elimi kaptı ve öptü, alınına koydu. Elimi sımsıkı tutuyordu, alnını dayamıştı, bırakmayacak gibiydi.

 Birkaç saniyelik şaşkınlıktan sonra elimi çektim. Çok utandım. "Helal ediyorum abim rahat ol" dedim. "Ben senin elini öperim." dedim.

Adam ağladı. "Abi ne diyeceğimi bilmiyorum." dedi. Kapıyı kapattı ve ben gittim. İçim de gitti.

Bu masum hal ile mitingdeki teyzenin hali arasında bir ilişki var. Teyzenin söyleminin tadsızlığı, yakışıksızlığının arkasında gizli bir şey var.

İnsanlık, çapraşıklık, fakirlik, gariplik ama gerçeklik. Anlaması zor, sindirmesi daha da zor...