12 Kasım 2008

Mahsenim

İnanamazsın mahsenim,
İnanamazsın,
Ne muhteşem bir mahşer o gözlerin,
Mahsenin ziyanı depreme ilk kadem,
Bastırdıkça alevlenen,
O mahşerin rızasıyla süslenen,
Kedilerin kaçışı gibi ani,
Kaderin oyunu ruhum gibi zayi,
Kendini karalayan bir kalem.

Mezhepleri kin dolmuş bir dinin,
Azılı katilleri gibi çelişkili,
Tüm silüetleri doldurmuşsun içine,
Yaksan da kökünü ibrik dilinle,
Onlar orada mahseninde,
Savaşıyorum o tavla zarlarıyla,
Sökülmemek üzere yapışmış bir sülük gibi,
Kapına dayanmış o toplumla,
Ağzına dökülen o kurallarla,
Çiğneyemediğin ve yutamadığın o kısıtlarla,
Savaşıyorum adapsızca,
Salyasını tutamayan bu fillerle savaşıyorum.

Mahsenim yanıyor yanıyor,
Görüyorum,
Gök tembel ve miskin,
Söndürmekten aciz mahsenimi,
İtfaiyesi ben olacağım yine,
O mahseni yakanların,
Kabrini dikecek ipliği koparacağım,
İğnesini gerdanlarından sokup,
Dökülen kanları ile söndüreceğim,
Namert görünen mert bir atak,
İnsanı yücelten bu ruh kaltak,
Sönecek o yangın ve ağlayacak.
Söndüreceğim.

İnanamazsın mahsenim,
Ne muhteşem bir mahşer o gözlerin,
Eflatun dağın üzerindeki duman,
Duman içinden yükselen volkan,
Volkanın içinde işte kalbin,
Gümlüyor, zorluyor ve karlıyor,
Tüm zalimlerin kel kafalarına sık anam,
Sık ki erisin boynuna örülmüş ağlar,
İndirsin perdesini sahnenin,
Seyircileri selamlamadan,
Kaderin göğsüne geçir kamanı,
Ruhu ellerine sarılacak,
Parçalarcasına sıkacak can verirken.

İnanamazsın biliyor musun?
Ne muhteşem bir mahşer o gözlerin,
Beni benden alan, kavuran, savuran,
Ezberlediğim gözlerin,
Mahsenim sana edilmiş duaların,
Bende yazılı notları var,
Noktalar ezik ve bükük,
Virgüller mağdur ve korkak,
Garba sığınmadan düzelteceğim.
Rasta gömülmeden uzatacağım.
Tüm duarlar sana söylenecek,
Melekler seni asra seçeçek.

İnanamazsın mahsenim,
İnanamazsın,
Ne muhteşem bir mahşer o gözlerin,
Sağır edercesine çağlayan,
Güneşten parlak alevlerin,
Kor eğrisi bedeninin üzerinde,
Günah beldesi fikrinde ve zikrinde,
Amansız bir serseriliğin,
Son halkasıyız,
Yakarken çoğalacağız.
Ben varken yanacak mahsenim.
Söndüresiye tekrar tekrar.

12.11.2008 - Bostancı - İstanbul

Nostalji

Sözde Şair'in Aşk Hakkındaki Yanılgısı

Ben lisedeyken bir şair: "Birini seviyorsan ve sevdiğin kişi bunu bilmiyorsa sevginin ne anlamı var?" demişti. Bu sözden çok etki...