Kentin dörtbir yanından geliyorlar buraya her sabah. Herşeyi bırakıp geliyorlar. Akşama kadar burada kalıyorlar. Bazen bir odaya girip tartışıyor, hatta kimi zaman kavga ediyorlar. Güldüklerini pek az görüyorum. Ben onlardan sıkılıp yanımdaki yola bakıyorum, sonra da gökyüzüne. "Herşeyi bırakıyorlar ve buraya geliyorlar; ama herşeyi bırakıyorlar" diyorum kendi kendime. İç çekiyorum. Anlamıyorum.
Ofis, 1..31/1..12/1900..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder